dus olmaktan ciksin duslerimiz

Dur! acele etme! dizginle biraz saha kalkan sabirsiz duygularini; once soyun gercegine yureginin, kucuk bir buse kondur gulumsemelerime, kucuk bir dokunus sevda cicegime… yuregimi al koynuna, gozyaslarina bogul askimla! gor! ne yildizlardan bir tac, ne bulutlardan bir yol cikacak karsina. benim yildizlarim kir cicekleri, yollarimsa hep sana cikiyor. al ellerimi yuregine, sev! sevismelerimiz buyulensin; gece, gece olsun, gunduz gunduzde kalsin. degismesin hicbir sey, hickimse. sicagini ser yatagima, sicagimla; opuslerin yumusakligina uzanalim. bir sarki gecsin, ask tanricasi Afrodit, ne sen duy, ne ben aglayayim sarkida! yasak olmasin meyveler, dus olmaktan ciksin duslerimiz; yeter ki, saril bana askla… dur, acele etme!

Bir cevap yazın